Uyanışın ilk aşaması sonsuz acıdır. Rahat yaşayan insanlar iki türdür; biri cehalet içinde olanlar, diğeri ise büyük bir anlayışa sahip olanlardır. Birçok insan ortada sıkışıp kalır; hem gerçeği görürler hem de gerçeği tam olarak anlayamazlar, insanlar sadece kendi dünyalarında yaşayabilirler. Herkes yeni geldiğinde, anne ve babanız kimdir, hangi tür bir ailede büyüdünüz, nasıl bir eğitim aldınız, bunlar değiştiremeyeceğiniz şeylerdir, sadece buna uymak zorundasınız. Anne ve babanız, aile eğitiminiz alışkanlıklarınızı, kavramlarınızı, düşüncelerinizi ve algınızı belirleyecektir; bunları birlikte "alt ton" olarak adlandırıyoruz. Alt tonunuz ve çevreniz, kaderinizi belirleyecektir. Görünüşte kendi irademizle hareket ediyor gibi görünüyoruz ama aslında görünmeyen bir algoritma tarafından kontrol ediliyoruz; sözde uyanış, algoritmanın dışına çıkmak, dünyayı aşan bir dünya görmektir; böylece mevcut düşünce alışkanlıklarınızı kırar ve eski yaşam alışkanlıklarınızı değiştirirsiniz.

Bu sırada acı da ortaya çıkacak, tıpkı bir domuz ahırındaki domuz gibi, her gün yiyip uyuyor, uyuyup yiyiyor, her gün keyfine bakıyor, ne kadar mutluluk verici, bir gün yılbaşı yaklaşırken, dışarıdaki manzarayı gördü, kendi arkadaşlarının yiyecek haline geldiğini, bir anda uyanış yaşadı, domuz yaşamının anlamını düşünmeye başladı, yaşamak ne için, ben kimim, nereden geldim, nereye gidiyorum, yoksa benim domuz hayatım sadece büyüyüp şişmanlamak ve sonra yiyecek olmak için mi? Bu andan itibaren, bu domuz artık mutlu olamaz oldu, ne yiyip rahat edebildi ne de uyuyup dinlenebildi. Bilgimizin ötesinde, başka bir dünya var.

Kaç kişi her gün anlam ifade etmeyen şeyleri tekrarlıyor, anlamını sorgulamadan çalışmaya devam ederken eğlenip, yiyip içerek keyif alıyor. Anlam arayışına başladıkları an, sonunda sadece bir hiçlik görebiliyorlar. İnsanların merhamet olarak gördüğü şey başkalarına yardım etmek, ama gerçek merhamet, doğanın yasalarına uymaktır, başkalarına rastgele yardım etmemektir. Çiçeğin çiçek, ağacın ağaç olmasına izin ver, acı çekmesi gereken acı çeksin, mutlu olması gereken mutlu olsun. Birçok insan için, uyanış iyi bir şeyi görmekle ilgilidir, uyanmak için yalnızca bir tür insan uygundur; o da bilinçli ve anlayışlı olanlardır. Sadece gerçeği görmekle kalmamalı, gerçeği de anlamalıdır; bu sadece bir illüzyon oyunu olduğunu bilse bile, oyuncunun işini yapabilmek için ruhunu sakinleştirebilir, oyunun tadını çıkarabilir.

Bu mantık basit bir şekilde söylenebilir, birçok insan bunu da anlayabilir ama yine de bunu başaramaz. Eğer kendimize göksel bir bakış açısıyla bakarsak, bizler sadece birer ot köpeğiyiz, varlığımız sadece bir doğa olayıdır, sadece bir yolcu, tavuk kümesindeki tavuklar veya akvaryumdaki balıklar ile hiçbir farkımız yoktur. Hayatın özünde aşırı bir yalnızlık vardır, senin dışında herkes senin NPC'n (oyun içi karakter) dir, onların ana görevi ise sana deneyimlemen için her şeyi sunmaktır; bu bir tek oyunculu oyundur. Bu gerçeği kavradığında, etrafındaki herkesin ve olan her şeyin anlam dolu olduğunu göreceksin. Başkalarının bakışlarına, başkalarının görüşlerine aldırış etmemelisin, başkalarının hisleri için, hayat boyu pişman olacağın bir karar vermek zorunda değilsin. Çünkü bu dünyada sadece sen varsın, ama bu senin istediğini yapabileceğin anlamına da gelmez.

Oyunların kendi kuralları vardır, hata yaptığınızda ceza almayı kabul etmelisiniz, bu da oyunun eğlencesidir. Karşılaştığınız zorluklar ve sıkıntılar sadece oyunu daha eğlenceli hale getirmek içindir, hepsi bu. Düşünün ki, eğer bir oyun son derece basit olursa ve sürekli oynamaya devam etmeniz gerekirse, eğlenceli bulur musunuz? Sadece acı çektirir. Örneğin, Candy Crush gibi, eğer her oyun ilk bölüm kadar basit olursa, oyunu bırakmaz mısınız? Her oyunun bir mantığı vardır, o da bu seviyenin ortaya çıkması, sizin geçme yeteneğinizin olduğunun göstergesidir, aksi takdirde böyle bir sınav verilmezdi. Seviyeler ne kadar zor olursa, geçtiğinizde ödüller o kadar bol olur. Bu yüzden zor bir durumla karşılaştığınızda, sadece kötü yanını mı düşünüyorsunuz? Bir tek oyunculu oyunu oynar gibi hayatınızı deneyimleyin, her yerde sürprizler olduğunu göreceksiniz. Geçemediğiniz seviyelerle bile, daha cesur hale gelebilirsiniz. Hem zorlukta hem de kolaylıkta, sürecin tadını çıkarabilirsiniz, bundan daha anlamlı bir şey var mı? Eğer bir oyun tasarımcısıysanız, bundan daha eğlenceli bir oyun tasarlayabilir misiniz? Bu oyun hem gerçek hem de rüya gibi, insanları nasıl büyülemez ki?