Hayat fakirlere karşı daha acımasız görünüyor, neden bazı insanlar altın bir anahtarla doğarlar?
Ve bazı insanlar hayatları boyunca yorgun ve yorgunlar, ama hiç mutlu bir gün geçirmediler mi? Ben çocukken ailem çok fakirdi ama çok fazla long sebze yetiştirdim ve sebzeler çürüktü ve ailem onları satmak için pazara gitmezdi, tanıdıklarla tanışmaktan ve utanmaktan korkarlardı. Zaten çok fakirseniz ve yeterince utanıyorsanız, neden gerçeklerle yüzleşmeye cesaret edemiyorsunuz? İnsanların fakir olması korkunç değildir, ama korkunç olan gerçekle yüzleşmeye cesaret edememektir. İliklerin derinliklerine inen bir tür üzüntü. Bir zorlama duygusu hissediyorsak, bize eziyet eden bir zorlama kavramı olmalı. Ebeveynlerin tutumluluğu, bir dereceye kadar, ciddi bir israftır, yemek yemeye veya içmeye isteksizdir ve paradan ve diğer amortismandan tasarruf eder. Köyde sonunda 50.000 yuan biriktiren ve doğrudan 5 yıl (ölüm dönemi) yatıran bir aptal vardı ve etrafındaki insanlar bunu duyduğunda neredeyse hepsi ona çiçek ve alkış verdi. Bu tür bir aptallık, yalnızca daha fazla long aptalı yanlış yolda risk almaya teşvik edebilir! Para ancak dolaşımdaysa değer üretebilir ve paramız ne kadar hızlı akarsa o kadar akıllı oluruz. Bu hayatta her şeyi anne babanızdan dinlerseniz istikrarlı bir şekilde bok yersiniz ve zengin bir hayat yaşamak istiyorsanız kendi tüketim anlayışınız ve yatırım felsefeniz olmalıdır. Dünyanın en üzücü yanı, yoksul ailelerin çocuklarının yoksulluk fikrini bir sonraki nesle aktarması ve bunun sonucunda nesilden nesile aktarılması...
View Original
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Hayat fakirlere karşı daha acımasız görünüyor, neden bazı insanlar altın bir anahtarla doğarlar?
Ve bazı insanlar hayatları boyunca yorgun ve yorgunlar, ama hiç mutlu bir gün geçirmediler mi?
Ben çocukken ailem çok fakirdi ama çok fazla long sebze yetiştirdim ve sebzeler çürüktü ve ailem onları satmak için pazara gitmezdi, tanıdıklarla tanışmaktan ve utanmaktan korkarlardı.
Zaten çok fakirseniz ve yeterince utanıyorsanız, neden gerçeklerle yüzleşmeye cesaret edemiyorsunuz? İnsanların fakir olması korkunç değildir, ama korkunç olan gerçekle yüzleşmeye cesaret edememektir. İliklerin derinliklerine inen bir tür üzüntü.
Bir zorlama duygusu hissediyorsak, bize eziyet eden bir zorlama kavramı olmalı.
Ebeveynlerin tutumluluğu, bir dereceye kadar, ciddi bir israftır, yemek yemeye veya içmeye isteksizdir ve paradan ve diğer amortismandan tasarruf eder.
Köyde sonunda 50.000 yuan biriktiren ve doğrudan 5 yıl (ölüm dönemi) yatıran bir aptal vardı ve etrafındaki insanlar bunu duyduğunda neredeyse hepsi ona çiçek ve alkış verdi. Bu tür bir aptallık, yalnızca daha fazla long aptalı yanlış yolda risk almaya teşvik edebilir!
Para ancak dolaşımdaysa değer üretebilir ve paramız ne kadar hızlı akarsa o kadar akıllı oluruz. Bu hayatta her şeyi anne babanızdan dinlerseniz istikrarlı bir şekilde bok yersiniz ve zengin bir hayat yaşamak istiyorsanız kendi tüketim anlayışınız ve yatırım felsefeniz olmalıdır.
Dünyanın en üzücü yanı, yoksul ailelerin çocuklarının yoksulluk fikrini bir sonraki nesle aktarması ve bunun sonucunda nesilden nesile aktarılması...