"İyiliğin Gücü" adlı yerde, bir kapıcı dede var, o başlangıçta başkalarının ona yardım etmesinin normal olduğunu düşünen biriydi. Ama bir gün, özel biriyle karşılaştı.

Bu adam, başlangıçta diğer insanlar gibi amcaya çok iyi davranır, ona sık sık şeyler getirir. Ama o, sadece veren biri değildir. Amcaya şunu söyledi: 'Sana yardım ediyorum çünkü iyiyim, ama umarım anlarsın, dünyada hiçbir şey hak edilmez.'

Başlangıçta, bu yaşlı amca bunu kabul etmedi ve aynı şekilde davranmaya devam etti. Ancak bu adam acele etmiyor, hala yaşlı amcaya yardım ediyor, ancak aynı zamanda onu başka insanlara yardım etmeye yönlendirmeye başlıyor.

Yavaş yavaş, yaşlı adam değişmeye başladı. Başkalarına yardım etmenin de çok mutlu edici bir şey olduğunu fark etti. Artık başkalarının ona yardım etmesini normal karşılamıyor ve ona yardım eden insanlara minnettarlık duymaya başladı.

Sonra bu adam bazı nedenlerle ayrıldı. Yaşlı adam ise o kişiyi tekrar görmese de, iyi niyeti başkalarına aktardı. Başkalarına yardım etmeye başladı ve onlara şunu söyledi: "Bu dünyada hiçbir şey kendiliğinden gelmez, minnettar olmayı öğrenmeliyiz."

Sonuç olarak, dede toplulukta bir ünlü haline geldi, herkes onun değiştiğini söylüyor, onunla vakit geçirmeye istekli. Ve dede gibi olan bazı insanlar, dedenin değişimini görünce kendi üzerinde düşünmeye başladılar, yavaşça, bütün topluluğun atmosferi daha iyi hale geldi.
Bu hikaye, "iyi ve kötü döngüsünün sonunda bir cezası olacak mı?"