Anne mutfaktan sıcak bir çorba kasesi getirdi, gözleri iki küçük hilal gibi gülümseyerek parlıyordu. Her zaman "aç değilim" derdi ama en iyisini hep bana bırakırdı.

Parayı biriktirip aldığım gümüş iğneyi uzattığımda, elini önlüğüne silip, dikkatlice aldı. Parmak eklemleri kalındı, bu sürekli soğuk suda beklemenin bir sonucuydu.

"Bu parayı ne için harcıyorsun......" diye fısıldadı, ama iğnenin ucunu sıkı sıkı kavramıştı. Göz kenarındaki kırışıklıklarında hafif parıldayan bir şey gördüm.

Pencerenin dışındaki akasya çiçekleri düşüyor, havada uçuşuyor, söylenmemiş aşklar gibi.

#Gateio母亲节献礼#