Christos A. Makridis ve Soula Parassidis, NFT'lerin büyük bir sanayi devriminin doğmasına yardımcı olabileceğini söylüyor

Yazan: Vera Molnar, Dispersiyon, 1985. Anne ve Michael Spalter Dijital Sanat Koleksiyonu'nun izniyle

Mevcut yaklaşık 1,2 milyar dolarlık NFT satışlarının bir kısmının müzik NFT'lerini içermesi sizi şaşırtabilir. Ancak üretken sanat tarihinde klasik müziğin önemi göz önüne alındığında, NFT alanındaki pazar potansiyelini henüz gerçekleştirmedi. Birkaç düzensiz örnek dışında, klasik müzik endüstrisi, kısmen tekrarlanan COVID-19 kilitleme önlemlerinin müzisyenleri canlı performans eksikliğini gidermek için yeni yollar bulmaya zorlaması nedeniyle, eğrinin gerisinde kalıyor. Ne yazık ki bazı araştırmalar, pandemi boyunca klasik müzisyenlerin ruh sağlığının orantısız bir şekilde etkilendiğini gösteriyor. Son veriler, 2019 ile 2020 arasında ABD sanat ekonomisinin, film ve video prodüksiyonu, performans sanatları sunumları ve performans sanatları şirketlerinin %40'lık bir düşüşle, bir bütün olarak ekonominin neredeyse iki katı oranında küçüldüğünü gösteriyor.

Vera Molnar, Dikdörtgenler (Ref.85H), 1983. Sanatçı ve Galerie Osiris'in izniyle

Son tanıtım yazımızda belirttiğimiz gibi, en azından Amerika Birleşik Devletleri'nde, daha eğitimli olmalarına rağmen sanatçılar hala ulusal ortalamanın altında kazanıyor. Elbette pandemi, farklı alanlardaki sanatçıların becerilerine ve takipçilerine göre kendi pazar yerlerini oluşturmalarına izin vererek oyun alanını düzleştirmeyi vaat eden bir NFT patlamasına da yol açtı. Mevcut en son veriler, küresel klasik müzik akışı gelirinin 2016 ile 2018 arasında iki katından fazla artarak 140,8 milyon dolara ulaştığını gösteriyor. Bu, dijital bir ürün olarak klasik müziğin geleceğinin bir kanıtıdır. Değişmesi gereken müzisyenlerin maaş alma şekli. NFT'ler, geleneksel yayıncıları devre dışı bırakarak (veya en azından aşındırarak), içerik oluşturucuların hayranlarıyla doğrudan bağlantı kurmasını sağlar. OneOf gibi platformlar, müzisyenleri markalarından yararlanarak desteklemek için tasarlanırken Royal, sanatçıların bir şarkı her çalındığında para kazanmasını sağlamak için özel olarak tasarlanmıştır.

Bu örnekler, NFT'nin salgının zorlu döneminden sonra müzisyenler için yeni bir gelir kaynağı haline gelebileceğini gösteriyor.

Vera Molnar, İsimsiz, 1985. Anne ve Michael Spalter Dijital Sanat Koleksiyonunun izniyle

Klasik müzik, mevcut dijital sanat piyasasına mükemmel şekilde uyan belirli niteliklere sahiptir. İlk olarak, neredeyse tüm klasik müzik zaten kamu malı olduğundan, dijital sanatçılar müziği izleyici deneyimini geliştirmek için kullanmak istediklerinde lisans ücretlerinden tasarruf edebilirler. İkincisi, koda dayalı sanatta son zamanlardaki artış için entelektüel temel sağlayan klasik müziğin uzun tarihi, NFT'lerin üretken pratikleri canlandırmadaki kültürel önemini pekiştiriyor. Vera Molnar, son zamanlarda birkaç üretken sanat öncüsünün müzikal ve görsel sistemler arasındaki örtüşme hakkında konuştuğunu belirtti:

Bildiğiniz gibi, [algoritmalar] uzun zamandır ortalıkta dolaşıyor. Herkese söylüyorum, Mozart'ın zar kullandığını biliyor muydunuz? Olasılıkla oynadı.

Vera Molnar, Du Cycle: Segments et leurs Croisements No. 8 (Döngüye ait: Segmentler ve Kesişimleri), 1972. Anne ve Michael Spalter Dijital Sanat Koleksiyonu'nun izniyle

Müzik sisteminin öncülerinden biri olan Mozart, önceden birleştirilmiş müzik parçalarına karşılık gelen rastgele sayı kombinasyonları oluşturmak için zarların atıldığı müzikal zar oyununun (Musikalisches Würfelspiel) yaratıcısı olarak kabul edilir. 1757 ile 1812 yılları arasında Avrupa'da bu tür en az 20 müzikli zar oyunu yayınlandı ve bu, kendi kendine beste yapmayı öğrenemeyenlerin popüler dans müziğinin farklı biçimlerini bestelemelerini sağladı. ‍

Johann Kirnberger'in 1757 baskısının ardından The Musical Dice Game (*Musikalisches Würfelspiel)* gibi yayınlar, sanatı belirlemek için şansı kullanan sonraki oyunlar için model oldu. Mozart'ın Sihirli Flüt (1791) bestesinden parçalar sağlayan ve Living Arts DAO'da yönetim hissesi olan, dünya çapındaki müzisyenlere mentorluk ve küçük ölçekli sponsorluklar sunan kendi NFT projemiz Magic Mozart'a da ilham verdi.

Vera Molnar, Ascension (Ascent), 1984. Anne ve Michael Spalter Dijital Sanat Koleksiyonunun izniyle

Rastgele kompozisyon, 20. yüzyılda, Marcel Duchamp gibi Avrupa Dada hareketinin üyelerinin görsel yaratımlarının temeli haline gelen bir rönesans yaşadı. Aynı zamanda John Cage'in ufuk açıcı çalışması Music of Changes'i (1951) öne çıkarırken, Iannis Xenakis müzikal kaosta düzeni bulmak için stokastik sentez algoritmasını geliştirdi. Dans müziği hala temel sekiz vuruşlu ritmik yapıya dayansa da, belirsizlik bugün birçok elektronik müziğin temelini oluşturuyor. Bir sanatçının bir kompozisyonda ne kadar rastgeleliği kontrol etmesi gerektiği, Vera Molnar ile besteci Pierre Barbaud arasında devam eden bir tartışmadır.

#Barbaud, rastlantısallığın veya şansın rol oynadığı bir program yazdığınızda, programın kendi başına bir değere sahip olduğunu iddia eder. Müdahale etmemelisiniz ve müdahale edemezsiniz. Bu onun görüşü. Kanımca, rastlantısallık sizin emrinizde olan bir araç, yapay bir sezgidir. (Vera Molnar)

Vera Molnar, Post-um (Yazıdan Sonra), 1987. Anne ve Michael Spalter Dijital Sanat Koleksiyonunun izniyle

NFT'lerin kısa ömürlü sanat biçimlerini metalaştırma yeteneği, müziğin simgeleştirmeden çağdaş üretken sanatın yaptığı gibi yararlanabileceğini gösteriyor. Zorluklardan biri, hem yaratıcılar için güvenlik hem de koleksiyonerler için gerçekte ne satın aldıkları konusunda netlik sağlayacak şekilde sıkı lisanslama yoluyla NFT öğelerini güvence altına almaktır. Bu amaçla, Andreessen Horowitz yakın zamanda Creative Commons modeline dayalı bazı temel şablonlar önerdi. Birçok klasik müzik eserinin güzelliği, artık kamu malı oldukları için dijital sanat koleksiyonlarına kolayca uyarlanabilmeleridir.

Klasik müzik, zamanın testinden geçtiği için klasik olarak adlandırılır, bu nedenle Apple, 2021'de klasik müzik akışı uygulaması Primephonic'i satın almak için çok heveslidir.

Vera Molnar, Ecriture Rouge (Kırmızı Yazı), 1987. Anne ve Michael Spalter Dijital Sanat Koleksiyonu'nun izniyle

NFT teknolojisinin iki temel özelliği olan kimlik doğrulama ve sahiplik, tarih boyunca bireysel müzisyenlerin kültürel değerini de tanımlamıştır. Modern çağdan önce, klasik müzisyenler tipik olarak onlara yalnızca rehberlik etmekle kalmayıp aynı zamanda temsilcileri olarak da hareket eden bir akıl hocası altında eğitim aldılar. Eğitmenler, müzisyenin gelecekteki kazancına göre bir miktar tazminat alırlar, ancak eserin mülkiyeti öncelikle müzisyene aittir. On dokuzuncu yüzyılın başlarındaki bir vakada, İngiliz besteci Isaac Nathan, ünlü tenor John Braham'ı, İbrani Melodileri'nin (1815) kapağındaki yazarlığını, herhangi bir kârın %50'si karşılığında kiralamaya ikna etti.

İnsanların genellikle NFT'lere ve kripto para birimlerine şüpheyle yaklaştığı bir zamanda, klasik müziği üretken bir sanat tarihi olarak yeniden konumlandırmak, halkın gözünde NFT'lerin değerini artırabilir. Aynı zamanda NFT, klasik müzik piyasasının ve bireysel müzisyenlerin geçim kaynaklarının eski haline getirilmesine yardımcı olabilir. Sanat ve müzik arasındaki yakın ilişki yeni değil. Yeni olan şey, teknolojinin bireysel müzisyenlere kendi hayran toplulukları için tek noktadan ve kişiselleştirilmiş farklı bir deneyim sunmasına izin vermesidir. NFT'ler yaratıcı ekonomide yeni yollar açarken, klasik müziğin sanat tarihindeki yerini tanımasının zamanı geldi.