Para birimi çemberinde çok tuhaf bir fenomen buldum, yani ne kadar az para varsa, her gün ne kadar çok düşünürsem, bir madeni paraya girdiğimde o kadar çok fırlayacağım ve sonra dışarı çıkıp bir sonrakine gireceğim ve sonra tekrar fırlayacağım, biraz sabır olmadan, onu her zaman ters çevirebilecek bazı paraları özleyeceğim. Her zaman küçük bir kâr içindir ve ölesiye yorgunum. Onu terk ettiğimi ve 10 kattan fazla yükseldiğini görünce saklasaydım iyi olurdu derdim, değiştirmesini isteyen bir arkadaşım olsaydı arkadaşımı hiç para kazanmadığı için azarlamaya başlardım ama hiç düşünmedim, karar verdim, kimse zorlamadı, sabırsız olup olmadığımı hiç düşünmedim ve sonunda bir boğa piyasasını kaçırdım, sadece kar etmemekle kalmadı, ciddi bir zarara uğradım.

Öte yandan, büyük fonların sadece istikrar aradığı, çok sabırlı olduğu, piyasaya bir timsah gibi girip fırsatları beklediği ve kar elde etmek için asla acele etmediği. Pazara girdikten sonra uzun süre elinde tutmaya devam etti, ancak son kazanan oldu.
Piyasa çok zihinsel, para kazanmak istiyorsun ama ödemek istemiyorsun, düşünmek istemiyorsun, hatta zaman ödemek istemiyorsun. Bu nasıl mümkün olabilir? İnsanlar her zaman şanslı olamazlar, çünkü hiçbirimiz seçilmiş kişiler olmayacağız, sadece sıradan insanlar olacağız, bu yüzden sıradan operasyonlar yapalım ve her zaman sinirsel operasyonları düşünmeyelim.